Poprawna komunikacja drogą do poznania siebie i swojego dziecka
,,Każdy, kogo spotkasz w życiu, wie coś, czego Ty nie wiesz” – Bill Nye
Codziennie przeprowadzamy mnóstwo rozmów, biznesowych, z nieznajomymi, w formie krótkiej wymiany zdań, luźnych rozmów w kawiarni czy kinie itp. Ale czy zastanawiałeś/aś się kiedyś nad tym, czy aby na pewno jesteś dobrym słuchaczem? Dlaczego często jesteś zirytowany/a tym, jak dana rozmowa przebiegła? Dlaczego nie jesteś w stanie rozmawiać z własnymi dziećmi? Na te i inne pytania postaram się odpowiedzieć i wyjaśnić dlaczego nie umiemy się komunikować?
Żyjemy w świecie w którym, portale społecznościowe zabierają nam część życia społecznego, ciągle tylko komentujemy i reagujemy na zdjęcia naszych znajomych, rodziny itp. Niewinne przewijanie nowości na Facebooku czy Instagramie finalnie może kosztować nas kilkugodzinnym, bezczynnym wpatrywaniem się w ekran naszego telefonu. Wolimy smsować z naszymi przyjaciółmi, niż wyjść z nimi na spacer, spotkać się twarzą w twarz.
Ta przykra rzeczywistość spowodowała, że na nowo musimy nauczyć się, jak komunikować się z innymi. Większość z naszych codziennych rozmów, które prowadzimy, polegają na dyskusji bez uszanowania/wysłuchania zdania drugiej osoby, niż na prawdziwej konwersacji z nią. Mamy tendencję do wchodzenia sobie w zdanie, co powoduje, że nasz rozmówca zostaje zmuszony do wysłuchania nas, nie mając nawet możliwości dokończenia historii, którą właśnie opowiadał. Dodatkowo lubimy zwracać uwagę na siebie w trakcie rozmowy, lubimy przypominać naszemu rozmówcy, że my też mieliśmy taką sytuację, albo że my mieliśmy/mamy gorzej.
Jak tego uniknąć? Jak sprawić, aby nie czuć się zmęczonym/ą rozmową? Jeśli chcesz zacząć się dobrze komunikować musisz “być obecny/a” podczas rozmowy, skupić się na tym, o czym mówi rozmówca, aby uniknąć sytuacji, gdy będziesz prosić o powtórzenie nawet po kilka razy. Zadawaj pytania, bądź ciekawy/a tego, o czym rozmawiasz, unikaj zbędnego potakiwania, i nie udawaj, że wszystko rozumiemy, bądź otwarty/a na nową wiedzę i nie wstydź się czegoś, czego nie wiesz, w końcu nie jesteś ekspertem z każdego tematu 😉
No dobrze, ale jak w takim razie zacząć rozmawiać z dziećmi? W pierwszej kolejności staraj się unikać ciągłych regułek typu: ,,musisz to zrobić, bo ja ci każę”, ,,bo jestem twoim tatą/twoją mamą”. Nie traktuj dziecka gorzej tylko dlatego, że jest młodsze i mniej doświadczone od Ciebie, traktuj je na równi sobie, pokaż mu, że ono również jest ważne w rozmowie, pozwól mu się udzielać i argumentować. Bardzo ważne jest posiadanie własnego zdania, ponieważ nauka tego zaowocuje pozytywnie w ich przyszłości. Ograniczając dziecku możliwość samorozwoju poprzez budowanie własnego zdania i argumentacji, przyczynisz się do obniżenia jego poczucia własnej wartości. Pytania, które dziecko kieruje w nasza stronę świadczą tylko o jego/jej ciekawości światem, a Ty jako rodzic, członek rodziny powinieneś być gotowy na ich częste odpowiadanie, mimo że czasem to dość trudne. Patrząc optymistycznym okiem, uczy nas to również cierpliwości.
Tak więc umiejętność komunikacji to coś, co nabywamy, a nie to, z czym się rodzimy. Tak samo jak musiałeś/aś nauczyć się języka ojczystego, tak teraz musisz nauczyć się komunikować z dzieckiem i innymi, którzy Cię otaczają. Otwartość na pytania, “obecność” w trakcie rozmowy i szczerość, to trzony poprawnej komunikacji.
Dla zainteresowanych załączam linki do filmów dotyczące komunikacji: https://youtu.be/gCfzeONu3Mo
Przygotowała: Natalia Kopistecka
