Dlaczego rodzice wybierają edukację domową dla swoich dzieci?

Obowiązek przedszkolny i szkolny obejmuje dzieci w wieku od sześciu do osiemnastu lat, jednak może być on spełniany poza szkołą – w formie edukacji domowej. Dzisiaj zastanowimy się, dlaczego rodzice wybierają właśnie taką metodę edukacji dla swoich dzieci.

Powodów wyboru edukacji domowej może być kilka i każda rodzina może kierować się czymś innym. Warto zaznaczyć, że nie zawsze rodzice decydują się na nauczanie domowe już od pierwszej klasy. Czasami zmiana następuje w starszych klasach, nawet w liceum, lub w trakcie roku szkolnego, co też jest możliwe. Zdarza się też tak, że te starsze dzieci same chcą przejść na edukację domową, więc nie zawsze pomysł wychodzi od rodziców.

Jeden z najczęściej pojawiających się powodów, to niezadowolenie ze szkoły systemowej – sztywne godziny lekcyjne, ograniczone możliwości w kwestii indywidualnych potrzeb, mało czasu na dodatkowe zainteresowania dziecka, złe doświadczenia z rówieśnikami, system oceniania, przeładowanie programów lekcji, przez co uczniowie czują się przytłoczeni. W sytuacji gdy uczeń traci wewnętrzną potrzebę poznawania świata i chęć do nauki, rodzice zastanawiają się, co jest powodem i jak można na to zaradzić. Może to być spowodowane m.in. wyżej wymienionymi cechami szkoły tradycyjnej, dlatego warto rozważyć ED, która cechuje się elastycznością, spersonalizowaną nauką i nieszablonowym podejściem do wiedzy.

Tradycyjne spełnianie obowiązku szkolnego może okazać się negatywne w skutkach zarówno dla uczniów ambitnych, inteligentnych, ciekawych świata, jak i tych nieco słabszych, którym przyswajanie wiedzy zajmuje trochę więcej czasu i wysiłku. I właśnie dlatego rodzice decydują się na wybór edukacji domowej, która może być dostosowana do indywidualnych potrzeb ich pociech. W efekcie uczeń zdolny nie traci wielu godzin w szkolnej ławce na coś, co przyswoiłby w o wiele krótszy czas i ma czas, by rozwijać się ponad to. A uczniowie, którzy potrzebują więcej czasu i skupienia na naukę, nie czują presji ze strony kolegów z klasy i nauczycieli. Dzięki temu poświęcają na naukę tyle czasu, ile potrzebują i mają wyrównane szanse.

Edukacja domowa jest również korzystną metodą dla rodzin, które nie są na stałe przywiązane do jednego miejsca. Daje ona swobodę w kwestii przemieszczania się i podróżowania. Takie sytuacje pokazują nam, jak ważny jest dostęp do edukacji dla dzieci również poza murami placówek oświatowych. Idealnym rozwiązaniem dla takich rodzin są platformy edukacyjne. Ale już same podróże dają możliwość nauki w praktyce – poznawanie innych kultur, języków, roślin, ukształtowania terenu.

Wartości rodzinne też są niezwykle ważne w edukacji domowej. Z pewnością ta forma nauczania przyczynia się do pogłębienia więzi rodzinnych, umożliwiając rodzicom spędzanie czasu na wspólnej nauce ze swoimi pociechami.

Warto też pamiętać, że poza preferencjami rodziców, związanymi z kształceniem dzieci, edukacja domowa ma kluczowe znaczenie w kwestii efektywności ze względu na swoją specyfikę tj. indywidualne podejście do osoby uczącej się. Społeczeństwo dosyć często jako wady tradycyjnego systemu nauczania podaje zbyt duże klasy – za duża ilość uczniów, których musi zaopiekować jeden nauczyciel; ale też zbyt liczna grupa, aby każdemu z osobna przekazać wiedzę w jak najbardziej przystępny dla niego sposób. Nieodpowiednio zbudowany plan zajęć czy przestarzałe już podejście do edukacji, co niejednokrotnie skutkuje potrzebą organizowania korepetycji, a to z kolei może dodatkowo zniechęcać dzieci do uczenia się, gdyż poza kilkoma godzinami spędzonymi w szkole, muszą one jeszcze poświęcić część popołudnia na ten sam materiał, zamiast rozwijać swoje pasje.

Nauczanie domowe jest więc ze strony rodzica zarówno chęcią przekazania jak najlepszej edukacji swojemu dziecku, jak i wyrazem dbania o efektywność i jakość jego kształcenia, w taki sposób, aby sprawiało mu to jak największą przyjemność i satysfakcję.

Przygotowała: Justyna Kadulska